Deel 2: Alexandrie
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
21 April 2019 | Egypte, Caïro
De weg naar Alexandrië is de ‘desert road’, een mooie, nieuwe weg zonder gaten en hobbels. De weg buiten Cairo naar de pyramides van Djoser en Meidum ging ook door de woestijn, maar was verschrikkelijk slecht dus konden we daar niet bepaald doorrijden. Ook kregen we daar het laatste stukje politiebegeleiding, want we zaten echt in de middle of nowhere. Geen idee waartegen we beschermd moeten worden, soms lijkt het allemaal maar werkverschaffing, maar je voelt je toch een VIP als er een motoragent en een auto met bewapende agenten voor je rijd. Tja beter het zekere voor het onzekere nemen, voor je het weet komen Ali Baba en zn 40 rovers voorbij en dat wil je toch liever niet meemaken. Ze waren trouwens in de woestijn wel een nieuwe weg aan het aanleggen, maar gezien de lengte en het tempo daarvan zal dat nog wel even duren.
Op weg naar Alexandrië vertelt de gids ook nog wat over de akkers die we zien. Ook die zijn een stuk mooier en netter dan de akkers die we net buiten Cairo zagen. Het zijn dan ook privé akkers, die andere zijn van de staat. Wat betreft die laatste: geen idee wie daarover gaat, de gids gaf Mubarak de schuld, maar het zijn maar kleine lapjes grond en er staan ook lukraak huizen op gebouwd, die niet eens bewoond lijken te zijn. Daardoor kan er natuurlijk minder verbouwd worden, waardoor Egypte graan moet importeren voor zijn bevolking. Allemaal niet zo handig dus. De privé akkers zijn een stuk groter en lijken beter aangelegd en beheerd te worden, wat natuurlijk voor een betere oogst zorgt. Helaas worden de opbrengsten voornamelijk geexporteerd. We hebben olijfbomen en aardappels gezien, volgens de gids wordt er ook fruit verbouwd. Al met al lijkt dit stukje Egypte een stuk georganiseerder.
Het leek georganiseerder, maar Alexandrie is één grote bouwput want ze zijn in het centrum bezig met een mega project: de aanleg van een dubbel viaduct. Ondertussen gaat het gewone leven ook verder en krioelt het verkeer dwars door die bouwput, wat voor de bus nogal een gehobbel is. Alexander de grote heeft Alexandrie gesticht toen hij op strooptocht was door Afrika en lange tijd dienst gedaan als hoofdstad van het Byzantijnse rijk. Bekend zijn natuurlijk de bilbliotheek en de vuurtoren, die allemaal verloren zijn gegaan door oorlog of aardbevingen. Het is maar 3 uur rijden naar Alexandrie en we gaan smiddags nog wat dingen bezoeken. Allereerst is dat de catacombe van Khom el Shoqafa, een ondergrondse crypte met vele uithollingen voor mummies (zijn weg) met Romeinse invloeden. Familieleden kwamen deze crypte regelmatig bezoeken om te eten en drinken op de dode. Geeft weer een andere betekenis aan een bezoekje aan oma op zondag ;) Daarna gingen we door naar Pompey’s pillar, die helemaal nix met Pompey te maken blijkt te hebben en eigenlijk van Diocletius was. De pilaar is 30m hoog en bijna 400 ton zwaar, wat toendertijd een behoorlijke opgave moet zijn geweest om omhoog te krijgen aangezien ze geen hijskranen hadden. Het is bijzonder dat zo’n groot stuk graniet heel is gebleven, ondanks alle plunderingen etc gedurende de bijna 2000 jaar dat deze er staat. Op deze locatie was ook het serapeum gevonden, een heiligdom gewijd aan de god Serapis. Daarna zouden we eigenlijk doorgaan naar de citadel van Qaitbay, maar het was inmiddels al ver na lunchtijd dus iedereen wilde liever eerst lunchen. Zo gezegd, zo gedaan, en lekker een verse vis uitgekozen om gegrild te laten worden. Heerlijk gegeten! En toen nog naar de citadel geweest, een mooi verdedigingswerk van kalksteen waar binnen verder niet zoveel te zien was. Uiteindelijk gingen we naar ons hotel, een mooi bouwwerk met diverse torens waar je bijna in verdwaalde (het leek eigenlijk meer een appartementencomplex) wat tegenover het paleis van Montazah lag, wel een eindje buiten het centrum. Aangezien we laat gelunchd hadden, waren er niet veel mensen te porren om nog te gaan dineren, maar gelukkig kreeg ik toch nog gezelschap. Eerst even wezen sporten in de rommelige gym van het hotel (alles is hier rommelig, de foto’s spiegelen het vaak mooier voor dan het is) en daarna op de boulevard in een soort cafe beland. Ook weer een sisha lounge, wat hier wel een normaal verschijnsel is, waar je dan ook kan eten. En voetbal kan kijken, Liverpool tegen Porto, want bij Liverpool speelt de nationale held Mohammed (Mo) Salah. Die man is hier in het voetbalgekke Egypte echt een soort halfgod, zijn portret zie je werkelijk overal. Hij wordt ook wel de prince of Egypt genoemd haha. Volgens de gids is hij zelfs bekender dan Toetanchamon!
In ieder geval was het geen spannende wedstrijd, maar kregen we tussendoor ook nog de stand van de andere wedstrijd van Tottenham tegen Manchester, wat een doelpuntenfestijn was. Maar Liverpool was natuurlijk belangrijker en Mo Salah heeft nog gescoord dus alle Egyptenaren hadden een mooie avond.
Ik ben op tijd gaan slapen, want het was weer een vermoeiende dag. Gelukkig heb ik mn oordoppen bij me, want het verkeer raast en toetert hier pal voor het hotel gewoon door en er ligt ook nog een spoor vlakbij met een toeterende trein. Rustig is het hier nooit...
Wel lekker geslapen, want het bed was goed en het kussen dit keer ook! Vandaag staat allereerst een bezoek aan de bibliotheek op het programma. Niet de oude natuurlijk, maar de grote, hypermoderne nieuwe. Leuk om binnen te kijken, verder heb je er niet zoveel te doen dus zijn we maar bij het cafe nog wat gaan drinken. Vervolgens gingen we door naar Kom El Deka, een heel mooie opgravingslocatie uit de Romeinse tijd met een mooi en goed bewaard Romeins theater, badhuizen en woningen. Één van de woningen is goed bewaard gebleven, waardoor je de indeling kan zien en in 1 van de kamers is een prachtig mozaïek met diverse vogels gevonden! Het was erg mooi om er rond te lopen, het deed eigenlijk aan pompeii denken, wat natuurlijk niet zo gek is. Wel gek om dat hier dan te vinden, maar de geschiedenis van Alexandrie is via Cleopatra de 7e met het Romeinse rijk van Caesar verbonden. De gids heeft een hele verhandeling gehouden over hoe zij met Ptolemaus getrouwd was, maar hem liet vermoorden om zelf farao te worden. Daarna kwam Caesar ergens in haar leven en zij kregen een zoon, waarna Caesar vermoord werd en Marcus Antonius aan de macht kwam. Ook die kreeg kinderen met Cleopatra, maar later werden ze allemaal vermoord. Of zoiets.
Het was alweer ver na lunchtijd en we hadden het Montazah palace nog op de planning staan, maar daar had niemand meer puf voor. Aangezien ons hotel er tegenover zit, gingen we eerst daarna terug zodat iedereen even uit kon rusten en evt wat eten, dan zouden we om 16u oversteken naar het paleis. Naast het hotel zat een grote supermarkt, zo groot dat er 2 verdiepingen waren waar je kon verdwalen en het even duurde voordat je doorhad dat boven de versafdelingen waren en beneden de blokker (koelkast anyone?). Daar heb ik eindelijk wat bruine broodjes en komijnekaas kunnen halen, dus daar heb ik mee gelunchd. Het ontbijt is namelijk vooral witbrood en croissants, dat vind mijn buik niet zo fijn. Ook hebben ze hier snackkomkommers en gewone appels, wat wel lekker knagen is tussendoor.
In ieder geval gingen we eind van de middag nog naar het Montazah palace, wat een zomerpaleis is van de president maar hij is er niet vaak want hij moet meestal toch in Cairo zijn. De paleistuinen zijn heel mooi en de grasvelden met palmbomen worden door families gebruikt om te picknicken. Zo aan zee is het wel fijn toeven, zeker in de zomer als het warm wordt. Overal zie je trouwens bewaking, veel politie en militairen, al lijkt dat meer show dan dat er echt opgelet wordt. Ze zitten nl vooral te roken en op hun telefoon te kijken haha. Na het paleis gingen we met de gids door naar een restaurant, waar we uitgebreid te eten kregen voor weinig geld. Dat is trouwens meestal zo, lunch kost meestal rond de 150 pond, ongeveer 7,50 incl drankjes en voor diners ben ik niet meer dan 200 pond kwijt, 10 euro. En dan kijg je voorgerechtjes (meestal ingelegde aubergine, wat gemengde groente, aardappelsalade) en dips (humus, baba ganoesh, knoflookdip) met pitabrood, je vlees/vis met rijst en drankjes. Alleen had ik dus laat gelunchd en niet zo’n honger meer, wat nogal zonde was want ik kreeg echt een halve gegrilde kip die heel lekker was. Had daarna een beetje buikpijn, heb in het restaurant alleen nog een kopje warm waten gescoord en mn eigen theezakje erin gehangen en een beetje gelezen voor het slapen gaan.
De volgende dag moesten we om half 11 weg, want we hadden een vlucht naar Aswan. Die ging pas om 20u, maar we moesten natuurlijk weer 3u terug rijden en gingen daarom laat lunchen vlakbij Cairo, waar we vorige keer lekkere mixed grill gegeten hadden. Dat kregen we nu weer, met de bekende dips en vers gebakken pita’s erbij. Het was er nu wel een stuk drukker, want het was vrijdag en dat is een vrije dag hier. Daarom was het waterpark naast het restaurant nu gevuld met families met kinderen en werden er allelei optredens gegeven. Uiteindelijk gingen we rond 4u weg naar het vliegveld, waar onze vlucht van 20u gecancelled bleek te zijn maar we alweer doorgeboekt waren naar de vlucht van 20:30 naar Aswan. Daar heb ik lekker aan dit verhaal kunnen werken, alleen is de wifi in het hotel in Aswan vrij slecht en alleen in de lobby aanwezig dus ik heb het vandaag (21/4) pas kunnen plaatsen. Ondertussen alweer vanalles gedaan in Aswan, maar daarover meer in het volgende verhaal. Het is hier iig heerlijk warm, 30 graden en zonnig, al is het in Nederland ook niet slecht begreep ik. Fijne paasdagen nog!
Liefs, Liesbeth
-
22 April 2019 - 06:21
Annelies Gebuijs:
Ha Lies,
Wat zie je veel! En ja, je kan lekker eten in die arabische cultuur. Vooral de lunches met pitabrood en salades, met dips. Gek eigenlijk dat als je het thuis ook nog eens wil maken, het dan anders smaakt dan in het land waar je net was. Veel plezier en pas op jezelf!
Groetjes, mama. -
24 April 2019 - 13:56
Julia Van Rossum:
Hallo Liesbeth, Je ziet veel en proeft de historie letterlijk en figuurlijk.
Fijne dagen nog toegewenst.
groet, Julia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley