Naar Umea

Hallo allemaal,

het is weer (bijna) zover: ik ga Nederland verlaten! Dus daarom ook deze blog weer bijhouden, want er valt altijd genoeg te vertellen over mijn belevenissen en dat kan ik zelf ook niet allemaal even goed onthouden.
Wat ga ik nu weer voor avontuur aan? Ik ga naar Umea, noord-zweden, om daar als post-doctoraal onderzoeker te werken aan een zebravisproject op de universiteit daar. In eerste instatie voor een jaar, met optie tot verlenging voor nog een jaar. Weer zebravisonderzoek ja, daar ben ik namelijk op uitgekozen en paste ook goed in mijn straatje. Geen tandheelkundig of schisis-gerelateerd onderzoek, wel iets met het skelet en skeletspieren. Hoe of wat precies weet ik ook niet, maar ik denk dat ik het wel kan ;) In ieder geval is het natuurlijk een pré dat ik al ervaring heb met zebravissen, daarnaast iets weet van moleculaire en ontwikkelings biologie en ook wel iets weet van spieren.

Hoe kom ik nou weer in Zweden terecht, vraag je je misschien af. Nou, ik kreeg deze vacature getipt door een collega post-doc die daar al zit, bij dezelfde prof in dezelfde groep. Ik heb hem ontmoet op een zebravisconferentie in Singapore (zie andere blogs haha) en zodoende kreeg ik deze vacature als eerste te horen. Ook kreeg ik al een sollicitatiegesprek in februari, toen de vacature nog niet eens online stond. Dat gesprek ging goed, waarna ik nog officieel moest solliciteren met papieren insturen enzo en in april hoorde dat ik de baan echt had gekregen! Toen begon de zoektocht naar woonruimte, want dat was nog niet zo makkelijk daar kreeg ik te horen. Dat bleek te kloppen, want ik had me overal ingeschreven maar er waren amper appartementen te krijgen. Of ze waren heel duur (als je betaalt kan natuurlijk bijna alles), of ze waren niet dichtbij de uni en nog meer gekkigheid. Gelukkig heeft de uni ook een hotline met een verhuurder, waardoor ik een week geleden hoorde dat ik een klein appartementje kon krijgen. Na wat heen en weer gemail met papieren en een volledig zweeds contract (goedgekeurd door de prof, dat wel), was mijn woonruimte per 1 juli dan eindelijk rond. De prof wilde alleen wel dat ik liever daarvoor al kwam, omdat in juli veel kantoren op de uni al dicht gaan/mensen met vakantie gaan, waardoor het lastiger zou worden om dingen als een universiteitsnummer en toegang tot bepaalde ruimtes te regelen. Daarom ben ik gelijk maar gaan kijken voor vliegtickets enzo, uiteindelijk uitkomend op een vliegticket waarmee ik op vrijdag 19 juni van Amsterdam naar Stockholm vlieg en een treinticket waarmee ik daarna van Stockholm naar Umea reis. Das 2u vliegen en 6u treinen. En ja, dat komt door de coronacrisis.

Wereldwijd gaan dingen niet zoals normaal, want de coronacrisis. Ook vluchten naar Zweden/Umea niet, vandaar deze combi van vliegtuig en trein. Eigenlijk vind ik het wel prima om na 2u vliegen opgepropt met elkaar verder het grootste deel van de reis in de trein te zitten. Daar heb ik gegarandeerd een plek naast me vrij, staat op mn ticket. Het is een gekke tijd om weg te gaan en de coronaverhalen uit Zweden zijn over het algemeen niet al te positief. Aangezien ik al een poosje van mijn waarschijnlijke verhuizing afweet, heb ik het nieuws daarover van mensen die in Zweden wonen veel gevolgd. Ja, er is veel sterfte, maar vergelijkbaar met Nederland betreft dat veelal oudere mensen die (net als in NL, BE, S, GB) helaas niet goed genoeg beschermd werden. Daar is aandacht voor en worden lessen uit getrokken. Verder wordt er in Zweden vooral een beroep op de eigen verantwoordelijkheid gedaan. Ook in Zweden wordt vooral thuisgewerkt en social distancing is makkelijker, want ze waren toch al niet zo knuffelig. En ja er zijn minder mensen per m2, maar die wonen toch ook vooral in steden waarbij vooral Stockholm is getroffen, wat dan weer logisch is. In ieder geval blijft het oppassen en vooral de regels opvolgen en hoop ik zeker niet over avonturen in een Zweeds ziekenhuis te hoeven schrijven.

Even terug naar werk. Mijn prof, Dr. Fatima Pedrosa-Domeloff, werkt ook voornamelijk thuis en dat zal ik in het begin ook doen en wel bij haar thuis :) Want ik kom daar al voor 1 juli en heb dan nog geen appartement, maar mag bij haar 2 weken logeren. Wel handig voor werkoverleg en andere praktische zaken! Verder zal ik wel af en toe naar het lab moeten, want de visverzorging gaat natuurlijk gewoon door. Daar hadden we in Nijmegen, omdat de faciliteit zo groot was, twee medewerkers voor maar hier is het wat kleiner dus moet iedereen aan de slag. Niet tegelijkertijd natuurlijk, daar is een rooster voor en ook mogen ook daar er niet teveel mensen in een ruimte zijn. Ik ben blij dat ik weer echt aan het werk kan, hopelijk wordt het weer een leuke combi tussen onderzoek doen en literatuur bestuderen.

Nou ja, het is dus nogal een avontuur gezien de hele situatie, maar ik ga het vanaf vrijdag allemaal wel zien. Zweden heeft een prima gezondheidszorg, dus wat dat betreft maak ik me geen zorgen. Ik hoop wel dat ik in augustus gewoon voor mijn verdediging terug kan reizen zonder beperkingen. Want het Nijmeegse avontuur moet nog officieel afgesloten worden, dat gaat hoe dan ook door maar ook allemaal anders dan gepland. Het is allemaal afhankelijk van hoe het gaat en welke maatregelen nog wel of niet gelden, wat wel lastig plannen is. Voor nu is het zaak om tot die tijd niet ziek te worden, das het belangrijkste.
En dat geld uiteindelijk voor iedereen. Blijf gezond en wie weet tot in augustus!

Liefs, Liesbeth