Deel 4: Jasper

Vanuit de trein naar Vancouver hier de beschrijving van de vijf dagen die ik in Jasper heb doorgebracht. Ik kwam dinsdagavond aan na de dag vanuit Banff naar Jasper om een uur of 8 savonds, omdat we alleen maar meer vertraging opliepen. Maar al wel de eerste dieren gespot, dus dat gaf niet. Ik verbleef alle nachten in Jasper in het World Travellers Fraternity hostel, een kleinschalig hostel met 3 stapelbedden en 1 privé kamer dus totaal kunnen er max 8 mensen slapen. Het HI (hostelling international) hostel zit nl buiten Jasper, dan moest je steeds een shuttle nemen van en naar het centrum dus dat leek me niet echt wat. Nu zat ik echt in Jasper zelf, veel handiger! Nu is Jasper ook maar een heel klein dorpje met 2 hoofdstraten, waar alle winkels zitten, met daar omheen nog wat straten maar niet veel meer dan dat. In de winter heeft het geloof ik zo’n 4.000 inwoners, in de zomer wel 20.000 door alle toeristen die er komen. De gids vertelde ook nog dat je niet zomaar een huis mag kopen in Jasper, je moet daar namelijk werk voor hebben. Daarom zijn er veel officieel geregistreerde B&Bs, want dan is je huis je werk. En als je iets van 10 jaar ofzo in Jasper hebt gewoond, mag je er ook blijven bv als je dan later gepensioneerd bent en geen werk meer hebt. Best handig, want daardoor wordt het dorp ook niet veel groter en blijft het kleinschalig en met respect voor het park waar het in ligt.

Jasper National Park is het grootste van de parken waar ik nu geweest ben (naast Yoho en Banff) en volgens mij ook de grootste van Canada. Ohja vanaf Banff begon het trouwens al: de bear-proof prullenbakken. Ja er zitten hier beren, zowel zwarte als grizzly’s, en die weten wel waar ze eten moeten halen: in de vuilnisbakken. Dat is jaren een probleem geweest, omdat een dorp met afval beren aantrekt en dat wil je niet, maar een poosje terug hebben ze na diverse pogingen toch eindelijk een bear-proof prullenbak bedacht. Het is een metalen bak met deksel, met een speciale handgreep die je in moet drukken om m open te krijgen. Dat lukt een beer iig niet en zolang mensen geen afval laten slingeren (ten strengste verboden natuurlijk) werkt het goed om beren op afstand te houden. Naast beren zitten hier ook nog herten, diverse soorten zelfs maar vooral de elks (wapiti’s) zijn talrijk aanwezig. Daarnaast ook nog elanden, berggeiten en langhoornige schapen en van de kleine dieren natuurlijk eekhoorns en chipmunks (hamsters? Die knabbel en babbel diertjes iig). Om die te gaan zien had ik woensdag eind van de middag een wildlife tour geboekt. Nu was ik dinsdagavond in het hostel wat aardige mensen tegengekomen, waarvan 1 chinees een huurauto had. Samen met een fransman was die van plan naar Maligne Canyon te gaan, een canyon met een rivier en diverse watervallen en bruggen waar een mooie looproute langs was. En het hostel heeft ook een kano, zo’n Canadese, die je gratis kon gebruiken en bij Lake Patricia lag, dus daar wilden ze ook heen. Dat leek me ook wel wat, want op mezelf kon ik daar allebei niet zo snel komen en het is ook nog gezelliger met anderen. Dus ik kon wel mee met beide heren!

Zo gezegd, zo gedaan: peddels en zwemvesten voor de kano ingeladen en op naar Maligne Canyon. Daar hebben we de hike van ongeveer 5km op en neer gedaan, langs bruggen 1-5. De trails staan hier ook allemaal supergoed aangegeven en anders hoefde je de toeristen maar te volgen :p Die gingen vaak maar tot de eerste 3 bruggen, daarna werd het een stuk rustiger. En na alle bruggen naar beneden, moesten we ook weer terug om hoog door het bos. Mooie route! Ohja de Chinees was nogal bang om een beer tegen te komen en we hadden geen bear spray mee (soort pepperspray), omdat het geen berenseizoen meer was. Daarom maar de muziek aan gedaan, dan was hij een stuk meer op zn gemak. Na de route bij de canyon gingen we door naar Patricia Lake, met de auto maar een kwartiertje verderop. Daar even gezocht naar de kano, die met een slot vast lag aan een boom, waarvan we de code hadden gekregen van de eigenaar van het hostel. En zo gingen we met z’n drieën het totaal rimpelloze Patricia Lake op. Ook weer zo’n helder blauw meer, je kon echt meters diep tot de bodem kijken en we ware de enige die aan het kanoën waren, alleen wat toeristen op de kant waren er nog. Zo hebben we een uurtje ongeveer rond gepeddeld, lol gehad en van de rust en zon genoten, want het was een prachtige dag. Daarna nog even langs de supermarkt gereden en toen weer terug naar het hostel, want ik zou om 16u opgehaald worden voor de wildlife tour. Dat haalden we precies, ik kon nog net even een late lunch naar binnen gooien en daarna werd ik opgehaald door het busje van de tourorganisatie.
We gingen een aantal routes af waar eventueel berggeiten, langhoorn schapen en elanden zouden zijn, maar hebben (helaas) alleen berggeiten gezien. En die zaten niet op een berg maar liepen over de weg en werden bijna aangereden haha. De gids had nog wat geweien en grote schapenhoorns mee, was wel interessant en op wat wapiti’s in het dorp na hebben we niet echt veel wildlife gezien moet ik zeggen. Nu was ik misschien na gisteren een beetje verwend, en je krijgt natuurlijk ook geen garantie met wilde dieren, maar toch een klein beetje jammer. Ik had wel heel graag ook de schapen willen zien, met hun dikke vacht en grote hoorns en vooral de elanden! Daar heb ik in oost-Canada een glimp van opgevangen, maar verder nooit echt goed gezien in het wild. Ik heb laten in de week nog geïnformeerd waar die uit zouden hangen, maar dat was bij een meer veel verder weg dus daar kon ik zelf niet heen zonder auto  Nou ja, voor een volgende keer dan maar! Het was iig een leuke dag, nog best druk maar wel lekker ontspannen allemaal.

Donderdagmiddag had ik een paardrijtocht gereserveerd, bij een manege net buiten Jasper. Die zat op de weg richting Patricia Lake had ik gisteren al gezien, dus daar wilde ik heen gaan lopen. Was allemaal omhoog, dus fietsen leek me niet zo’n goed idee. Even wat lunch gehaald en dan was het ongeveer een uurtje lopen door het bos. Het was net als gisteren flink zonnig en daardoor ook al warm, zo’n 18 graden. De wandelroutes stonden ook hier weer goed aangegeven, dus dat liep vlot moet ik zeggen. Tot ik op een gegeven moment de weg overstak om daar de route te vervolgen, en opeens tegen een mannetjes wapiti hert aanliep! Phoe mn hart klopte in mn keel, want het was een flnk beest en supermooi om te zien, maar aan de andere kant ook heel dichtbij. Hij liep op het wandelpad, waarom moeilijk doen tussen die bomen als er gewoon een pad ligt :p dus ik heb gauw een foto gemaakt en ben daarna terug naar de weg gelopen, om er zo omheen te kunnen lopen. Mannetjes kunnen zou eenmaal gevaarlijk zijn, dat heb ik gisteren nog gemerkt tenslotte en dan is dit het beste advies. Daarna was ik wel een stuk meer alert op mn omgeving en moest ik mezelf wel even moed inspreken dat het geen berenseizoen is, want tja als je een hert zomaar tegekomt, waarom niet ook een beer? Sta je daar toch even alleen in zo’n bos! In ieder geval kwam ik zonder kleerscheuren aan bij de manege en gingen we met een groep van 6 op pad voor een tocht van 2 uur. We volgenden een wandelroute die ook geschikt was voor de paarden, want het is natuurlijk nogal rotsachtig daar. Je moest ook de teugels zo los mogelijk houden, zodat het paard zn eigen weg kon vinden over de smalle paden. Af en toe struikelde er ook weer eentje half over een losse steen oid, maar alles ging verder goed. We hadden een aantal mooie uitzichtpunten, waar we even halt hielden voor een foto, verder heb ik alleen wat eekhoorns en chipmunks gezien. Was wel heel leuk om zo op een paard in de vrije natuur te zijn!
Na de rit kon ik bijna niet van mn paard afkomen, was maar goed dat ze opstapjes hadden haha. Daarna ook nog even gezeten, want ik moest ook nog een uur teruglopen. Gelukkig was dat vooral naar beneden en heb ik nog een andere route genomen, waar ik pal langs de weg nog een vrouwtjes hert tegenkwam. Daar ook nog een foto van dichtbij van kunnen nemen. Ook zonder gewei zijn ze nog best fors, denk toch wel formaat klein paard! Savonds heb ik weer gekookt in het hostel en ben ik op tijd naar bed gegaan, want ik was aardig moe van alle inspanningen.

Vrijdag had ik zoals verwacht wel spierpijn van het paardrijden haha. Dat krijg je als je het weinig doet! Het was ook bewolkt, dus ik kon niet naar de skytram die ik nog wilde doen, daarom maar rustig aan gedaan. Heb een was gedraaid en wat souvenirwinkels afgelopen, verder beetje series gekeken. Zaterdag was het ook nog bewolkt helaas, daarom ben ik smorgens maar gaan ontbijten buiten de deur, daarna wat gezeur met mn creditcard opgelost en smiddags gaan zwemmen. Lekker baantjes getrokken en daarna het bubbelbad en stoomcabine in, heerlijk! Verder mn koffers ingepakt voor zondag, als ik de trein naar Vancouver moet nemen. Mn grote koffer gaat dan bij de bagage in de trein, mn handbagage neem ik mee voor de overnachting in de trein. Ik heb een bed gereserveerd en daar zitten ook alle maaltijden en overige verzorging bij. De trein staat helaas wel bekend om zn vertragingen, want hij rijd op hetzelfde spoor als de goederentreinen en hij moet daarom soms wachten tot het spoor vrij is. Ik wilde zondagochtend de skytram nog nemen, want dan zou het weer beter zijn. Dat was even afhankelijk van de trein, die om 13u aan zou moeten komen, en dan zou ik het niet redden om nog naar de skytram te gaan. Alleen kon ik nergens echt te weten komen of de trein, die vanuit Toronto kwam, nou op tijd reed of niet. Er is wel een gratis nummer wat je kan bellen in Canada voor treininfo, maar dat kan niet met mijn Europese telefoon en het kon ook niet via internet opgevraagd worden, dus dat was nogal onhandig.

Zondagmorgen kreeg ik via de viarail twitter te horen dat de trein voorlopig 1,5u vertraging had, waardoor ik iig genoeg tijd zou hebben voor de skytram. Dat is een gondel die je naar de top van een van de bergen brengt (ff vergeten welke, opgezocht dat het The Wistlers is) waar je dan mooi uitzicht hebt, als je geluk hebt. Het was nu iig weer aardig zonnig, hier en daar wat bewolking, maar wel helder dus op naar de top! Het is snachts hier veelal koud, rond het vriespunt, overdag warmt het wel op met de zon en is het zo 15+, of blijft het rond de 10 hangen bij bewolking. Vannacht had het wel gesneeuwd zag ik beneden in Jasper al, de bergtoppen waren een stuk witter dan eerst. Met het busje naar het vertrekpunt vd tram, daar lag al wat sneeuw, maar helemaal boven op 2200m lag er behoorlijk veel: ik stond tot mn enkels in de sneeuw! Ook waaide het er en ik had helaas niet genoeg kleding aan want dat zat al ingepakt in mn koffers, dus kreeg ik het al gauw koud en daarom ben ik niet lang boven gebleven. Even foto’s gemaakt en weer weg, want het was echt snijdend koud daar zo met de wind over de sneeuw. Je kon ook nog vanaf het bergstation naar de top hiken in ongeveer een half uur, maar dat leek me echt geen goed idee omdat ik het nu al koud begon te krijgen. Daarom maar weer met de gondel mee naar beneden en met het busje terug naar Jasper gegaan.

Het treinstation in Jasper was eerst nog niet open om te informeren naar de aankomsttijd van de trein, daarom ben ik er na de skytram weer heen gegaan. Ze vertelden dat de vertraging inmiddels 3u was, de trein zou dan om 16u binnenkomen. Dat valt nog alles mee trouwens, er staan horrorverhalen op tripadvisor over treinen die zo’n 12u vertraging hebben. Dus ik ging om half 4 naar het station, waar de aankomsttijd inmiddels naar half 6 was verschoven en lang verhaal kort en 2 boeken verder kwam de trein om half 7 eindelijk binnen en vertrokken we om half 8 savonds uit Jasper, ipv de geplande half 3. Het diner zou nog in de trein geserveerd worden, daar was al op ons gerekend alleen natuurlijk veel eerder, dus ik zat uiteindelijk pas om 22u te eten... Omdat ik al wist van de vertragingen had ik zelf nog wat eten ingeslagen, dus dat hield me op de been. Gelukkig was het diner wel super, 3 gangen met soep, lamsvlees en carrot cake als toetje! In de tussentijd had de stewardess die dienst had in mijn wagon de bedden klaargemaakt. In eerste instantie zat ik op een bank, dat bleek het onderste bed te zijn en het bovenste toverde ze achter een soort opklapluik in het plafond vandaan. Geen idee hoe daar een heel bed paste, maar het was echt zo! Gordijnen, matras, kussens, lakens, handdoeken en alles zat erbij, en ook nog een soort hangmatje waar dan je spullen in konden aangezien die niet onder het bed kunnen als je bovenin ligt. Geniaal gedaan allemaal! Er was ook een klein badkamertje waar ik gebruik van heb gemaakt en toen ben ik maar gaan liggen, kijken of ik kon slapen. Dat ging nog best aardig, want de trein bromt lekker en ik vond het verrassend meevallen met het gebonk van de rails enzo, blijkbaar heeft het ding wel goede vering. Af en toe werd ik wel wakker omdat we een goederentrein passeerden, waar twee dikke locomotieven voor zitten die veel herrie maken. Dit omdat het zulke enorm lange treinen zijn, heb in Jasper er eentje geteld en die had ruim 180 wagons!

Vrij aardig uitgerust ging ik even douchen in de ook nog vrij ruime douchecabine, gewoon om even te kijken hoe dat is haha. Er zitten geen ramen in natuurlijk, maar daardoor heb je ook weinig orientatie en als de trein wiebelt, wiebel je mee. Net een boot! Ontbijt met scrambled eggs, bacon en toast was ook weer prima verzorgd in de restaurantwagon en verder zit ik nu heerlijk in de panoramawagon naar het landschap te kijken. We krijgen nog lunch, want we zijn eind van de middag pas in Vancouver ivm alle vertragingen, maar eigenlijk hadden we daar vanmorgen rond 10 al moeten zijn. Zal nu ongeveer rond 16u worden, ben blij dat ze nog wat eten voor ons hebben haha. In Vancouver komt Andra me ophalen, het is Canadese thanksgiving dus ze is vrij. En dan gaat alweer mijn laaste week vakantie in, maar gelukkig zijn ook hier nog genoeg avonturen te beleven. Tot later!

Liefs, Liesbeth