Mt Fuji

We hadden eerst voor zaterdag de trip gepland, maar wegens lamlendigheid van iedereen en teveel toiletbezoekjes van mezelf kwamen we erop uit dat zondag misschien wel beter was. We moesten namelijk vrijdagavond dan nog boodschappen doen en extra spullen kopen voor de trip en dat ging na de bbq en het gestunt met vuurwerk niet meer lukken. Ik was wel blij, want een extra dagje rust en herstel zou wel fijn zijn.

De zaterdag hebben we dus besteed aan inkopen doen en eten en tassen klaar maken voor de trip zelf. Ook de route hebben we uitgestippeld. Vanuit Mishima moeten we namelijk eerst een taxi nemen naar het treinstation, daar de trein naar gotemba nemen en daar weer een taxi bergop nemen, de eerste bus omhoog naar station 5 rijd namelijk pas om half 8 en we zijn om half 7 daar al. Zo kunnen we voor de eerste meute de berg op en is het ook nog niet zo warm. Anyway, vroeg naar bed en vroeg weer op. Helaas had ik weer een doorwaakte nacht met veel toiletbezoek, waardoor ik om 5u ernstig twijfelde of ik wel moest gaan. Maar de route was uitgestippeld om me zn 4en te doen (ivm taxi’s enz) en ik dacht: ik kan gewoon een kijkje nemen bij de berg en dan altijd nog zien. Mezelf volgegooid met imodium en daarna de reis aangevangen. Met zn vieren is btw naast mezelf Arthur, Shermaine (beiden medecursisten) en Deepak (van Koichi’s lab). Van Shermaine kreeg ik nog n zakje met poeder tegen diarree, dus dat heb ik ook nog ingenomen.

Zodoende kwamen we dus in Gotemba aan met de trein en toen met de taxi omhoog gekropen naar station 5, wat een steile weg was dat zeg! En niet echt haarspeldbochten ofzo, echt supersteile bochten ook! Nou ja we kwamen heel aan bij station 5 en konden de top vd vulkaar nu wel heel mooi zien, want het was helder. Ik heb nog een stok gekocht om mee te lopen, dat werd aangeraden. Verder was het nog zulk lekker weer dat een tshirt volstond, naast factor 50 op je armen. Het eerste stuk van het pad was nog tussen de bomen, daarna werd het kaler en kaler. Daardoor ook warmer, want de zon was al goed warm aan het worden en het was zoals gezegd heel helder. Daardoor wel heel mooie uitzichten gezien! Het pad zelf was rotsachtig, vulkaanachtig en alles wat je maar bij n vulkaan kan voorstellen. Losse stenen, grote en kleine, vulkanische vloeiingen, weet niet hoe ik t moet omschrijven maar heel afwisselend. Op de kaart kun je zien hoe het rode pad dat wij gevolgd hebben loopt. Het eerste station dat je tegenkomt is het nieuwe station 6, wat erg welkom is omdat het al zo’n 2u klimmen is. Daar kun je een stempel op je stok krijgen, net als bij alle andere stations. Daarna komt origineel station 6, en dat gaat zo verder tot station 9 net voor de top en station 10 is dan de top.

Na zo’n 3u klimmen, met veel pauzes, was ik wel erg moe. Niet zo gek als beginner, met n halflege maag en slapheid bovendien. Toen waren we bij origineel station 6, waar je n zijweg kon nemen naar het afdalende pad, richting beneden. Wel handig, zo loop je de omhoog komende klimmers niet in de weg. Dus daar heb ik afscheid genomen van de rest, ik vond het wel welletjes geweest en ik hield ze ook teveel op. Ze moesten wel doorlopen, nog zo’n 4u, om de top te knnen bereiken en dan natuurlijk nog terug naar beneden zien te komen. Om 11u ben ik naar beneden gegaan, waar ik rond 12:30 was. Het pad naar beneden was erg uitdagend, namelijk een soort drijfzand dat schuift onder je voeten. Een soort schaatsend/glijdend kun je dan vrij snel naar beneden gaan. Waarna je schoenen vol zand en stof zitten, maar goed dat gooide ik er bij station 5 weer uit. Toen heb ik eerst mn stok af laten zagen, zo kon ie namelijk mee terug in de koffer, met mn 2 stempels erop van de twee stations die ik had gehaald, en daarna heb ik de bus terug naar Gotemba genomen, waar ik 14u aanlandde.
De bus naar Mishima zou om 14:40 gaan, dus had ik nog even wat tijd te doden. Toen stond er dat je ergens je kon opfrissen, dus ik daarheen. Kom ik me daar in een walhalla terecht! Staat er n tentje met daaronder tobbes met fris water, zodat je niet alleen je gezicht maar ook je voeten kon wassen. Supervriendelijke japanners die nog net je schoenen niet uitdeden! En die kon je daar ook schoonmaken, al het stof was zo eraf gelukkig. En ook nog gratis groene thee gekegen en er was wifi, dus meteen mn prestaties wereldkundig kunnen maken :) Ideaal! Geen idee wie t verzonnen heeft of betaald, maar het was echt de 7e hemel na al dat stof en de inspanning.

Anyway, met de bus kwam ik weer terug in Mishima en daarna met de taxi naar het guesthouse van NIG, waar ik nog 1 avondje zou logeren. Heb ff gedouchd, om al het stof overal uit te krijgen en daarna Emma geappt of ze nog ergens in Mishima was want die zou gaan souvenir shoppen daar. Kwam ze toevallig net terug toen ik uit de douche kwam, dus met haar afgesproken sushi te gaan eten. Uitermate goed idee, mn honger was ook weer terug aan het komen en we hebben in de buurt echt superlekkere sushi gegeten. Met handen en voeten besteld, want een Japanse menukaart kunnen we niet lezen en ik wist nog net shrimp, salmon, avocado en maki (sushirolletjes in zeewier) aan de chef’s verstand te peuteren, waarna die aankwam met een rol met inderdaad alle drie de genoemde ingredienten erin hahahaha. We bedoelden eigenlijk verschillende rolletjes met of zalm, garnalen dan wel avocado maar ja dat was blijkbaar niet overgekomen. Voor de tweede ronde dat wel duidelijk gemaakt, dus dat pakte beter uit. Toen zaten we alweer vol, hebben we nog wat sake erbij gegooid en met geld gewapperd om de rekening te betalen. Was wat prijzig uiteindelijk (25 E pp) maar wel echt superlekker gegeten en een ervaring rijker.

Toen was ik moe en voldaan en heel slaperig, dus ben ik naar bed gegaan. De andere drie waren om 10u nog niet terug, want daar wilde ik eigenlijk op wachten, maar ik viel helaas om. De volgende dag moest ik ook uitchecken en door naar Kyoto, dus ik ben maar gaan slapen. Gelukkig zag ik Arthur levend en wel bij het ontbijt, Shermaine had een vroege vlucht en was al weg, maar ze waren allemaal heel terug gekomen. Arthur en Deepak hadden de top gehaald en Shermaine station 8, ongetraind ook heel knap. Ze hadden in het donker af moeten dalen en daarna ook nog de ritjes terug moeten doen, waren uiteindelijk om 23u terug. Heftige dag als je 5u smorgens al op bent! Maar het was een onvergetelijk avontuur!

Nu zit ik in Kyoto, daarover later meer!

Liefs, Liesbeth