De eerste dag.

Zo, de eerste hele dag zit erop. Maandag op dinsdag naar Beijing gevlogen, daar gewacht en nog meer gewacht want met boarden rond 16:30 was er nog nix te zien, pas na 17u werd dat terwijl we eigenlijk 17:10 zouden opstijgen. Maar we hadden zeker wind mee ofzo, slechts n half uur later dan gepland geland, dat was rond 22u. Daarna heel snel langs de immigratiebalie voor n toeristenstempel in mn paspoort, langs de ebola-temperatuursensor (???) en nog n keer douane voor mn koffer. Ging hardstikke soepel allemaal, de douane man wilde weten waarom ik als toerist naar Japan kwam en vond het bij de aanblik van al mn kleren wel weer ok, hij geloofde nu wel dat ik bijna 30 dagen bleef.
Toen gelijk geld opgenomen, want ze houden hier meer van cash dan van cards, al heb ik met die laatste toch veel al kunnen betalen. En toen de uitdaging: naar het hotel zien te gaan met de metro. Check bijgevoegde foto voor de map, ik kan je vertellen dat ik na de Parijse metro wel dacht dit aan te kunnen maar de moed zakte me toch enigzins in de schoenen bij de eerste aanblik. Gelukkig staan er bij de stations vaak mannetjes&vrouwtjes van de spoorwegen (noem het maar zo, maar de trein is eigenlijk meer een metro maar rijd wel buiten zeg maar en de shinkansen hoort er ook bij) die zeer behulpzaam zijn. En dan is het eigenlijk vrij simpel, zodra je het engelse menu gevonden hebt, en je weet hoeveel het kost van het station waar je staat naar waar je moet zijn, dat tarief klik je aan en je krijgt n kaartje. Daarmee kun je door de poortjes en dan is het even goed onthouden hoe je lijn heet zodat je in de juiste trein stapt, maar daar hangen schermpjes met alle haltes, die ook allemaal een nummer hebben zodat het best te doen is om bij de juiste uit te stappen. Temeer omdat het ook wordt omgeroepen, eerst in het Japans en dan in het Engels. Van tevoren even kijken hoe je station heet is dus n must, maar das wel logisch lijkt me.. In het hotel stonden me ze tegen 23u al op te wachten, hoe fijn is een reservering op naam toch. De kamer was behoorlijk klein, gelukkig was ik er maar 1 nacht. Btje af en aan geslapen, was wat lawaai en de airco stond steeds aan anders werd het n sauna.

Dat is het helaas buiten wel steeds, het is broeierig warm (rond de 30-32 graden) met een luchtvochtigheid van zo’n 80% zegt mn weer app dus dat geloof ik wel. Ook snachts koelt het niet bepaald af! Gelukkig hebben de treinen, hotels, restaurants en alles wat maar n deur heeft airco :) Verder werd ik snachts wakker van de honger, niet zo gek met 7u tijdsverschil want ik heb dan blijkbaar trek in het avondeten, hoewel ik overdag in bejing een sandwich op had en niet veel later in het vliegtuig nog avondeten kreeg. De volgende morgen maar flink ontbeten, met n soort van croissants en bananen in het hotel. Vervolgens ben ik naar tokyo station gereisd (weer met wat hulp van n stel uiterst vriendelijke japanse meisjes die me de juiste trein gewezen hebben, teveel lijnen hier!) en heb daar mn koffer even geparkeerd. Ik had nog wat tijd te doden voordat ik naar Mishima kon, want het hotel was pas vanaf 16u beschikbaar en in Tokyo genoeg te zien natuurlijk. Vlakbij Tokyo station ligt het imperial palace, het keizerlijk paleis, waar je omheen kan wandelen. Nu was dat met de hitte/luchtvochtigheid/jetlag niet echt top, heb maar rustig aan gedaan. Ik had n reservering voor de Shinkansen om 15u weten te bemachtigen bij een soort van Engels sprekende spoormedewerker, dus moest weer op tijd terug zijn. En nog wat eten, wat in grote hoeveelheid aanwezig was op het station dus daar maar rond geshopt. Wat ik precies op heb weet ik niet, maar het was wel lekker! N soort hotdog maar dan koud met garnalen en avocado (geloof ik) en een icetea met gember en citroen, echt superlekker! Daarna de trein in, wat net n vliegtuig is haha. Verstelbare stoelen en gaat als n speer! Echt een topding, net n raket. Drie kwartier en 200km later was ik er al, helaas. Mishima is waar ik mn cursus ga volgen, deze week en volgende week. Ik zit nu twee nachten in dit hotel, maar daarna moet ik verkassen omdat het volgeboekt is en ik weet nog niet precies waarheen, maar in ieder geval zit ik dit weekend in een traditioneel verblijf met hot springs. Kan slechter lijkt me :p Het is geregeld door het instituut en het zit hier nogal vol omdat het vakantie/toeristenseizoen is en de heilige berg Fuji-san hier vlakbij ligt. Vooralsnog ligt mn queensize bed heerlijk, ik zie wel waar ik erna beland.

De eerste mensen van de cursus heb ik ook ontmoet. In mijn hotel zitten nu Avnika uit Australie en Diego uit Chili. Met de laatste ben ik net wezen eten en weer weet ik niet echt wat ik gegeten heb, maar t meeste was lekker. Het was n echt Japans restaurantje, met n geheel Japanse menukaart met wat plaatjes en een ober die niet echt Engels kon haha. Wat zakenlui aan het tafeltje naast ons wisten wat woorden uit te brengen waardoor we behoed zijn voor het eten van ingewanden of tong (niet die vis..) maar veel wijzer werden we er niet van. Maar ach het was best te eten, volgende keer neem ik mn boekje met Japanse woordjes mee zodat ik iets beter weet wat ik krijg! Over eten en drinken gesproken: er staan ook overal automaten, echt overal dan he, waar je flesjes drinken, blikjes bier en weet ik wat meer uit kan krijgen. Kost geen bal en alles wordt koud eruit gegooid, ideaal met dit weer. Ze staan ook in mn hotel, op het station en eigenlijk op elke straathoek zo’n beetje. Vet handig! Oh en de supersonische toiletten zijn ook echt geniaal! Dr zitten zoveel knopjes op, oa voor uhm billen spoelen, droogblazen en nog wat, dat ik nog niet aan heb gedurft ze te proberen. Oh en schoon zijn ze ook, sowieso is alles hier echt superschoon en nergens zwerfafval of graffiti te bekennen.

Mijn eerste indruk van Japan, en met name dan de Japanners is dan ook dat ze super behulpzaam zijn, maar het wel vrij lastig communiceren is. Dat had ik niet verwacht van zo’n modern land. Qua gadgets en treinen zijn ze dan weer helemaal de bom, maar communiceren is lastig. Ze lijken me wel redelijk te begrijpen, maar Engels spreken gaat met horten en stoten. Mn Engelse volzinnen kan ik daarom beter thuislaten, gewoon wat belangrijke woorden (toilet? Trein? kip? waar? Hoeveel?) uitspreken en ze vragend aankijken werkt beter. Dan wijzen ze of doen ze vanzelf iets waarmee ik verder kan. Nou ja, 10x thank you en arigato roepen en maar hopen dat het echt is wat je bedoeld :) Ik ben er tot nu toe n eind mee gekomen. Ben beniewd hoe het morgen op het instituut is, hoe het er daar aan toe gaat en wat we gaan doen. Daarover dus later meer, dit was mijn eerste indruk en waarschijnlijk zal n heleboel wat me nu raar/gek/apart voorkomt straks meer of minder gewoon blijken te zijn, maar dit zijn tot nu toe mijn ervaringen. En nu is het hier 23u en ga ik maar in bed liggen en proberen te slapen, terwijl het in NL nog maar 16u is.. Niet teveel aan denken, go with the flow in Japan!

Tot later!

Liefs, Liesbeth