Augustus
Door: Liesbeth
Blijf op de hoogte en volg Liesbeth
15 September 2020 | Zweden, Umeå
Het is alweer even geleden dat ik wat geschreven heb, maar ik ben dan ook nogal druk geweest. Als je me een beetje kent, of in ieder geval vorige blogs gelezen hebt, dan weet je wel waarmee. Mn promotie! Het is inmiddels achter de rug, wat ook wel weer gek is. Alles in Nederland is nu echt afgerond! Hier het verslag van hoe alles verliep in Augustus.
Ik heb de laatste weken hier in Zweden voordat ik wegging me nogal druk gemaakt. Allereerst omdat ik een presentatie moest maken in het Nederlands en dat was nog wel het moeilijkste. Je onderzoek van 4 jaar samenvatten is sowieso niet makkelijk, laat staan dat je dat dit keer niet in het Engels doet. Allemaal termen die je normaal gebruikt moet je vertalen en uitleggen. Het is lastig te zeggen wanneer je iets goed uitlegt als je het zelf allemaal al weet en het moet ook niet teveel jip en janneke taal zijn, je publiek is tenslotte ook niet dom. Ohja en het mag allemaal in niet meer dan 10 minuten duren. Uiteindelijk had ik wat gefabriceerd en min of meer uit mn hoofd geleerd, toen er nog wat veranderingen in moesten. Dat was dus niet heel handig en niet bepaald goed voor mn zenuwen.
Verder was het qua coronanieuws ook nogal een achtbaan. Eerst een mededeling dat mensen uit oranje gebieden (oa Zweden) misschien nog verplicht in quarantaine moesten. Dat bleek maar een proefballonnetje te zijn, in ieder geval was er bij buitenlandse zaken bij navraag nog niets concreets bekend. Daarna gelukkig de mededeling dat Zweden geen oranje gebied meer was, of in ieder geval het grootste gedeelte van het land waaronder vasterbotten. Daar was al een hele poos de besmettingsgraad laag, net als in grote delen van het land, dus dit bericht was lang verwacht en nu eindelijk gekomen. Vervolgens ging half Nederland op oranje, met nog een persconferentie waarop misschien weer extra maatregelen afgekondigd zouden worden was dat weer stressen. Gelukkig was dat niet het geval en viel het in Gelderland ook nog mee.
En dan werden mn vluchten nog in totaal 6x omgeboekt, alles onder het mom van corona. Wat eigenlijk inhoud dat het vliegtuig niet vol genoeg zit en ze de vlucht cancelen en je maar ergens anders op gooien. Ik kreeg eerst diverse onmogelijk omboekingen zoals op vrijdag van Stockholm naar A’dam en dan zaterdag van Umea naar Stockholm – om die vlucht van vrijdag te halen dus ofzo. Ik zou erom kunnen lachen als het niet zo belangrijk was.
In ieder geval lukte het me om in Nederland te komen, wel met n extra overstap in Oslo en waren alle vluchten niet bepaald vol, dus dat was wel zo chill. Vervolgens ging de week in Nederland heel snel voorbij. Eerst heb ik nog een tour de Nederland gedaan, leuk wat vriendinnen en mn broer bezocht. Daarna nog wat spullen bij mn ouders uitgezocht en uiteindelijk woensdag naar Nijmgen gegaan. Savonds nog gezellig met Marjoke wezen eten en dan op tijd naar bed.
Donderdag, de dag van mn promotie, had ik met Iris (mn ene paranimf) afgesproken, we gingen smorgens eerst mn presentatie nog testen in de aula. Wel gek om daar al te staan, waar het straks zou gaan gebeuren. Die zaal ken ik zo goed van andermans promoties, dat het een onwerkelijk idee is dat je daar straks zelf staat. Daarna gingen we naar de kapper en kreeg ik mn Beatrix coupe aangemeten :P Haha zo voelde het n beetje met zoveel haar en zoveel haarlak erin. Toen gelunchd en daarna ben ik nog even terug naar mn B&B gegaan. De laatste dingen voor mn presentatie doornemen (nog meer veranderingen, geen goed idee) en dan make uppen en naar de aula. Iris kwam me weer ophalen, nu met de auto, want het mocht eens regenen haha. Gelukkig was dat niet zo, zelfs n zonnetje dus n mooie dag voor n feestje.
In de aula was de fotograaf er inmiddels, maar ik had dan wel mn haar en make up gedaan maar mn jurk nog niet aan, want die zouden mn ouders meenemen, dus dat zijn wel grappige eerste foto’s geworden. Gelukkig arriveerden mn ouders met mn jurk even later en was ik er min of meer klaar voor. Ik moest eerst nog mn naam ergens in het zweetkamertje op de muur tekenen, ook wel grappig want daar stonden heel wat bekenden op. Inmiddels was Aysel (mn andere paranimf) ook gearriveerd en moesten we de opkomst oefenen. Wie loopt waar en gaat waar staan, ivm de coranmaatregelen waardoor alles anders was dan normaal. Daarna bij de ingang van de zaal staan, want toen was het al tijd voor de gasten om naar binnen te lopen. En daarna mochten wij drieen, nu begon het echt. Dat was wel even raar, om dan daar vooraan te staan op die plek. Heel surreel ofzo. Na binnenkomst van iedereen opende de plaatsvervangend rector het gebeuren, waarna ik mn praatje af mocht steken. Door alle last minute veranderingen was ik nogal zenuwachtig, dus het begin leek nergens op. Na n paar zinnen moest ik mezelf daarom even bij elkaar rapen, en heb ik daarna gewoon mn verhaal gedaan zoals ik t ongeveer bedoeld had, wat een stuk vloeiender ging. Vervolgens begon de echte verdediging, met diverse hoogleraren en andere doctors die me aan de tand gingen voelen over mn werk. Dat was ook wel zo, maar ze waren verder vrij relaxed, vertelden grapjes of andere verhalen waardoor ik voor mn gevoel zelf niet eens zoveel gezegd heb. Was zelfs 1x de draad kwijt omdat de omkleding van de vraag zo lang was dat ik niet meer wist wat nou de vraag was. In ieder geval vond ik dat gedeelte vrij makkelijk, omdat het echt dieper op mn eigen werk in ging. Had leuk geweest daar nog wat langer over door te praten na afloop met deze of gene, maar dat zat er dit keer niet in. Al was ik ook wel weer blij toen de pedel binnen kwam om de boel af te kappen haha. Na de lofrede over mn cariere op zowel tandheelkunde als dierfysiologie was het tijd voor de felicitaties en een toast. Leuk om daar al wat oud collega’s te zien, al kwamen de meesten savonds ook nog. Na de korte receptie gingen we eten bij sfeerhuys de Looijmolen, een hele mooie sfeervolle locatie moet ik zeggen, en daar was ook de borrel. Daar ook weer heel wat oude bekenden gezien, wat erg leuk en gezellig was. Ik kreeg nog een mooi filmpje van mn oud collega’s over mn avonturen op de afdeling, in heel holland bakt sferen, en een heel mooi kado. Daarnaast nog meer kadoos gehad van al mn vrienden en bekenden, de kaarten hangen inmiddels hier op als aandenken aan een leuke dag. We werden uiteindelijk de tent uitgeveegd, want iedereen bleef maar hangen haha wat aangaf hoe gezellig het was. Na nog een snackbar geplunderd te hebben, zette Iris me weer bij mn B&B af en kon deze kersverse doctor lekker gaan slapen na een toch wel vermoeiende dag.
The day after kon ik gelukkig met mn ouders mee terug naar het eiland rijden, wel zo fijn met alle extra bagage in de vorm van kadoos. Zaterdag heb ik mn koffers volgepropt met winterspullen en andere nuttige zooi, om zondag weer richting Amsterdam te vertrekken waar ik zou slapen voor mn terugvluchten op maandag. Zondagmiddag ben ik nog gezellig bij mn vrienden uit Canadag geweest, die over zijn en in Utrecht waren. Superfijn om elkaar weer even in levende lijve gezien te hebben, helaas vertrek ik dan weer net. Savonds nog als afsluiting met oud collega’s van tandheelkunde in Amsterdam gegeten.
En zo was het maandag de 31e weer tijd om terug te vliegen naar Zweden, dit keer via Kopenhagen. Volgende keer meer over hoe het hier nu is, want ook hier is het collegejaar weer begonnen en is er weer meer leven in de brouwerij.
Tot de volgende keer!
Liefs, Liesbeth
Ik heb de laatste weken hier in Zweden voordat ik wegging me nogal druk gemaakt. Allereerst omdat ik een presentatie moest maken in het Nederlands en dat was nog wel het moeilijkste. Je onderzoek van 4 jaar samenvatten is sowieso niet makkelijk, laat staan dat je dat dit keer niet in het Engels doet. Allemaal termen die je normaal gebruikt moet je vertalen en uitleggen. Het is lastig te zeggen wanneer je iets goed uitlegt als je het zelf allemaal al weet en het moet ook niet teveel jip en janneke taal zijn, je publiek is tenslotte ook niet dom. Ohja en het mag allemaal in niet meer dan 10 minuten duren. Uiteindelijk had ik wat gefabriceerd en min of meer uit mn hoofd geleerd, toen er nog wat veranderingen in moesten. Dat was dus niet heel handig en niet bepaald goed voor mn zenuwen.
Verder was het qua coronanieuws ook nogal een achtbaan. Eerst een mededeling dat mensen uit oranje gebieden (oa Zweden) misschien nog verplicht in quarantaine moesten. Dat bleek maar een proefballonnetje te zijn, in ieder geval was er bij buitenlandse zaken bij navraag nog niets concreets bekend. Daarna gelukkig de mededeling dat Zweden geen oranje gebied meer was, of in ieder geval het grootste gedeelte van het land waaronder vasterbotten. Daar was al een hele poos de besmettingsgraad laag, net als in grote delen van het land, dus dit bericht was lang verwacht en nu eindelijk gekomen. Vervolgens ging half Nederland op oranje, met nog een persconferentie waarop misschien weer extra maatregelen afgekondigd zouden worden was dat weer stressen. Gelukkig was dat niet het geval en viel het in Gelderland ook nog mee.
En dan werden mn vluchten nog in totaal 6x omgeboekt, alles onder het mom van corona. Wat eigenlijk inhoud dat het vliegtuig niet vol genoeg zit en ze de vlucht cancelen en je maar ergens anders op gooien. Ik kreeg eerst diverse onmogelijk omboekingen zoals op vrijdag van Stockholm naar A’dam en dan zaterdag van Umea naar Stockholm – om die vlucht van vrijdag te halen dus ofzo. Ik zou erom kunnen lachen als het niet zo belangrijk was.
In ieder geval lukte het me om in Nederland te komen, wel met n extra overstap in Oslo en waren alle vluchten niet bepaald vol, dus dat was wel zo chill. Vervolgens ging de week in Nederland heel snel voorbij. Eerst heb ik nog een tour de Nederland gedaan, leuk wat vriendinnen en mn broer bezocht. Daarna nog wat spullen bij mn ouders uitgezocht en uiteindelijk woensdag naar Nijmgen gegaan. Savonds nog gezellig met Marjoke wezen eten en dan op tijd naar bed.
Donderdag, de dag van mn promotie, had ik met Iris (mn ene paranimf) afgesproken, we gingen smorgens eerst mn presentatie nog testen in de aula. Wel gek om daar al te staan, waar het straks zou gaan gebeuren. Die zaal ken ik zo goed van andermans promoties, dat het een onwerkelijk idee is dat je daar straks zelf staat. Daarna gingen we naar de kapper en kreeg ik mn Beatrix coupe aangemeten :P Haha zo voelde het n beetje met zoveel haar en zoveel haarlak erin. Toen gelunchd en daarna ben ik nog even terug naar mn B&B gegaan. De laatste dingen voor mn presentatie doornemen (nog meer veranderingen, geen goed idee) en dan make uppen en naar de aula. Iris kwam me weer ophalen, nu met de auto, want het mocht eens regenen haha. Gelukkig was dat niet zo, zelfs n zonnetje dus n mooie dag voor n feestje.
In de aula was de fotograaf er inmiddels, maar ik had dan wel mn haar en make up gedaan maar mn jurk nog niet aan, want die zouden mn ouders meenemen, dus dat zijn wel grappige eerste foto’s geworden. Gelukkig arriveerden mn ouders met mn jurk even later en was ik er min of meer klaar voor. Ik moest eerst nog mn naam ergens in het zweetkamertje op de muur tekenen, ook wel grappig want daar stonden heel wat bekenden op. Inmiddels was Aysel (mn andere paranimf) ook gearriveerd en moesten we de opkomst oefenen. Wie loopt waar en gaat waar staan, ivm de coranmaatregelen waardoor alles anders was dan normaal. Daarna bij de ingang van de zaal staan, want toen was het al tijd voor de gasten om naar binnen te lopen. En daarna mochten wij drieen, nu begon het echt. Dat was wel even raar, om dan daar vooraan te staan op die plek. Heel surreel ofzo. Na binnenkomst van iedereen opende de plaatsvervangend rector het gebeuren, waarna ik mn praatje af mocht steken. Door alle last minute veranderingen was ik nogal zenuwachtig, dus het begin leek nergens op. Na n paar zinnen moest ik mezelf daarom even bij elkaar rapen, en heb ik daarna gewoon mn verhaal gedaan zoals ik t ongeveer bedoeld had, wat een stuk vloeiender ging. Vervolgens begon de echte verdediging, met diverse hoogleraren en andere doctors die me aan de tand gingen voelen over mn werk. Dat was ook wel zo, maar ze waren verder vrij relaxed, vertelden grapjes of andere verhalen waardoor ik voor mn gevoel zelf niet eens zoveel gezegd heb. Was zelfs 1x de draad kwijt omdat de omkleding van de vraag zo lang was dat ik niet meer wist wat nou de vraag was. In ieder geval vond ik dat gedeelte vrij makkelijk, omdat het echt dieper op mn eigen werk in ging. Had leuk geweest daar nog wat langer over door te praten na afloop met deze of gene, maar dat zat er dit keer niet in. Al was ik ook wel weer blij toen de pedel binnen kwam om de boel af te kappen haha. Na de lofrede over mn cariere op zowel tandheelkunde als dierfysiologie was het tijd voor de felicitaties en een toast. Leuk om daar al wat oud collega’s te zien, al kwamen de meesten savonds ook nog. Na de korte receptie gingen we eten bij sfeerhuys de Looijmolen, een hele mooie sfeervolle locatie moet ik zeggen, en daar was ook de borrel. Daar ook weer heel wat oude bekenden gezien, wat erg leuk en gezellig was. Ik kreeg nog een mooi filmpje van mn oud collega’s over mn avonturen op de afdeling, in heel holland bakt sferen, en een heel mooi kado. Daarnaast nog meer kadoos gehad van al mn vrienden en bekenden, de kaarten hangen inmiddels hier op als aandenken aan een leuke dag. We werden uiteindelijk de tent uitgeveegd, want iedereen bleef maar hangen haha wat aangaf hoe gezellig het was. Na nog een snackbar geplunderd te hebben, zette Iris me weer bij mn B&B af en kon deze kersverse doctor lekker gaan slapen na een toch wel vermoeiende dag.
The day after kon ik gelukkig met mn ouders mee terug naar het eiland rijden, wel zo fijn met alle extra bagage in de vorm van kadoos. Zaterdag heb ik mn koffers volgepropt met winterspullen en andere nuttige zooi, om zondag weer richting Amsterdam te vertrekken waar ik zou slapen voor mn terugvluchten op maandag. Zondagmiddag ben ik nog gezellig bij mn vrienden uit Canadag geweest, die over zijn en in Utrecht waren. Superfijn om elkaar weer even in levende lijve gezien te hebben, helaas vertrek ik dan weer net. Savonds nog als afsluiting met oud collega’s van tandheelkunde in Amsterdam gegeten.
En zo was het maandag de 31e weer tijd om terug te vliegen naar Zweden, dit keer via Kopenhagen. Volgende keer meer over hoe het hier nu is, want ook hier is het collegejaar weer begonnen en is er weer meer leven in de brouwerij.
Tot de volgende keer!
Liefs, Liesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
