Van hier tot Tokyo!

Gelukkig bestaat mijn reisblog nog steeds en jawel, het is weer zover: ik ga op reis! Tot een maand geleden ongeveer had ik daar ook geen idee van, maar het is toch echt zo: ik ga naar Japan!! En aangezien dat best een modern land is, hoop ik iedereen via deze weg weer op de hoogte te houden van wat ik daar allemaal beleef, het zal wel een hele belevenis zijn!

Supercool natuurlijk naar Japan, maar hoe kom ik daar nou weer bij? Dat heb ik niet zelf verzonnen, het was eigenlijk de bedoeling weer naar Amerika te gaan alleen de cursus waarvoor ik daar ingeschreven had heeft me niet toegelaten. Grappig genoeg zat ik toen gewoon te googelen of er nog een andere cursus was en heb ik 1 dag voor de deadline al mn papieren naar Japan gestuurd en hoorde ik half juni opeens dat ik daar wel mocht komen. Wat voor cursus heb ik het dan over? Een zebravis cursus :) De meesten weten wel dat ik tegenwoordig in Nijmegen woon en mn promotieonderzoek daar doe bij tandheelkunde, waar ik met zebravisjes werk. Hardstikke handige beestjes, want ze vermenigvuldigen zich als konijnen en leggen eitjes bij de vleet, waarvan de larfjes doorzichtig zijn. Daardoor is het makkelijk er onderzoek aan te doen naar embryologische problemen, zoals gespleten lip en gehemelte, waar ik onderzoek naar doe. Nu heb ik daar weinig ervaring mee, dus een cursus is wel handig. En als die dan in Japan is, tja waarom niet? Er worden maar 10 mensen toegelaten, dus ik ben best wel trots dat ik erbij zit. Daarnaast is dit natuurlijk ook een grote kans om wat van het land te zien en daarom heb ik na de cursus twee weken vakantie opgenomen om te gaan reizen. Met koffer en al, ik ben helaas niet in het bezit van een backpack, maar dat lukt vast wel.

Wat is het plan? Vanavond om 20u hoop ik op te stijgen vanaf Dusseldorf naar Peking, waar ik na zo’n 10u vliegen aan hoop te komen. Lokale tijd is het dan 12u smiddags, onze tijd is dat 6us morgens. Lekker tijdreizen dus. Dan mag ik om 17u lokale tijd weer instappen voor het laatste stukje naar Tokyo, wat ongeveer 3,5u gaat duren, aankomsttijd 21:30 wat dan half 3 smiddags onze tijd zou zijn (7u tijdsverschil). Alleen moet ik dan naar mn hotel en slapen, maar na n gebroken nacht in n vliegtuig lukt dat hopelijk wel. De volgende dag hoop ik met de shinkansen, jawel de bullet train, naar Mishima gelanceerd te worden (120km in 50 minuten, dus das zo’n 150 km/h, beetje sloom nog..), waar het National Institute of Genetics van Japan staat, waar ik t/m 7 augustus cursus heb.
En dan begint mn echte reis! Zoals gezegd is Japan een behoorlijk modern land met uiteraard die supersnelle treinen, waar ik veelvuldig gebruik van ga maken. Ik heb namelijk een treinpas voor twee weken aangeschaft, zodat ik onbeperkt gebruik kan maken van bijna alle treinen en weinig tijd kwijt ben aan het reizen zelf. Voorlopig staat op de planning: Kyoto, door naar Hiroshima, dan heel misschien nog naar Nagasaki als ik er tijd voor heb, dan naar Himeji, Koya-san, Osaka om weer in Tokyo te eindigen, want daar vandaan vlieg ik de 21e augustus weer terug. In totaal ben ik dus zo’n vier weken weg. Overnachtingen heb ik grotendeels vastgelegd, dat werd wel aangeraden aangezien backpacken en hostels niet zo’n Japans ding zijn en reserveringen des te meer, ook voor een stoel in de trein bv. Stelt mij ook wel gerust, dan heb ik in ieder geval een paar vaste plekken waar ik mn koffer kwijt kan. En natuurlijk wifi om foto’s te uploaden en te bloggen hier :) Geen idee hoeveel tijd ik daarvoor zal hebben, hopelijk savonds wel maar dat zien jullie vanzelf!

Wat ik verder van Japan verwacht? Ik heb eigenlijk geen idee! Naast modern is het land ook juist heel traditioneel in dingen, met een waslijst beleefdheidsvormen voor eten en drinken en hordes tempels voor ik-weet-niet-wie-of-wat, dus ik laat het gewoon over me heen komen. Het schijnt een heel veilig land te zijn met super aardige mensen en ik heb n woordje Japans geleerd van een kennis dus ik stort me erin en hoop er weer ongeschonden vandaan te komen. Ik kan geen Japans lezen, maar Engels begrijpen ze wel is me verteld en de toeristische gebieden die ik aandoe zijn daar ook wel op ingesteld. Verder ben ik met mn blonde, blanke, totaal niet aziatische hoofd natuurlijk zo te herkennen als toerist, wat hopelijk een voordeel is als ik ergens verdwaal of geen idee heb wat ik voor onbeleefde dingen ik uithaal.
Ik kan gelukkig even wennen aan Japan/Japanners op de cursus, daarna moet ik mezelf zien te redden. Toch wel weer spannend! Dusja, rest mij nu nog vooral zenuwachtig te zijn omdat ik weer moet vliegen, wel iets verder dan Amerika helaas, maar je moet er wat voor over hebben.

Voor nu: Sayonara!