Deel 3: Aswan en omstreken

Hallo allemaal,

Zoals gezegd landden we vrijdagavond wat later dan gepland in Aswan, waarna we rond half 12 bij ons hotel aankwamen. Dat ligt pal aan de nijl, en ook pal aan de hoofdweg. Nu is Aswan wel 100x rustiger als Cairo en Alexandrie, nooit files zegt Mohammed haha. Er is idd stukken minder verkeer, dus stukken minder getoeter, al hoor je er in het hotel wel wat van. Het hotel bestaat trouwens uit een soort geschakelde huisjes, net n soort center parks maar dan met hotelkamers. Ik dacht dat ik wel zou slapen de eerste nacht omdat het al laat was en we de hele dag rondgehangen hebben in de bus (wordt je sloom van), maar dat was helaas niet zo. Ik ben gestoken door rare mugjes, had het te warm want er lag nog een dekbed op het bed en er stond ergens een generator te ronken, iets waar zelfs oordoppen niet tegen helpen.
Een beetje suf begon ik daarom aan de eerste dag in Aswan. We zijn naar de hoge dam geweest, niet te vewarren met de Aswandam want dat is de eerste, oude dam. De nieuwe wordt dus de hoge dam genoemd en de daaraan gekoppelde electriciteitscentrale voorziet vele miljoenen huishoudens van stroom. We moesten betalen om op de dam te mogen en er foto’s te maken, al was er niet heel veel te zien eigenlijk. Wwe kregen verder geen rondleiding ofzo, dus dat was niet heel boeiend. Vervolgens gingen we richting het vertrekpunt van de bootjes naar Philae, een eilandje in het meer met een tempel. Het verhaal van de aanleg van de dam zal wel bekend zijn, dwz door de aanleg hiervan moesten meerdere bezienswaardigheden verplaatst worden omdat ze anders onder water in het stuwmeer terecht zouden komen. Het eilandje Philae met de tempel kwam bij de bouw van de eerste dam al deels onder water te staan en zou bij de bouw van de tweede geheel onder water komen, waarna het tempelcomplex verplaatst is naar een nabijgelegen hoger eilandje. De tempel is de zogenaamde ‘begraafplaats’ van Osiris en zijn vrouw Isis zou hier komen om te rouwen. Er is daarom een tempel voor haar, voor haar zoon Horus en nog eentje voor Hathor plus nog enkele pavilioens. Er is een groot plein, omgeven door twee zuilengalerijen aan weerszijden, dat leid naar de hoofdingang van de tempel. Binnen zijn allerlei voorstellingen mbt de dood van Osiris te zien, oa dat er diverse offergaven gebracht worden aan bv Hathor, de god die voor de doden zorgt. Na dit bezoekje zouden we met de bus nog langs de onafgebouwde obelisk gaan, maar het was inmiddels al na lunchtijd. En de unfinished obelisk is wat het al zegt: een uitgehakte obelisk die niet afgemaakt is, want het stuk steen waar deze uit werd gehouwen werd toch niet goed genoeg bevonden. Dus die hebben we, net als de Egyptenaren toendertijd, lekker laten liggen, niemand had zin om daar nog langs te gaan en tickets voor te kopen. De gids zei ook dat we nog mooiere, wel afgemaakte obelisken gaan zien.
Daarom gingen we weer terug naar het hotel en had iemand het mooie plan opgevat om bij de McDonalds te gaan lunchen. Zo gezegd, zo gedaan en eindelijk lekkere friet gegeten daar! Ze bakken hier nl meestal de frietjes maar 1x, waardoor je slappe, halfrauwe friet eet. Vet raar! Gelukkig was dat bij de Mac niet zo en je wil toch altijd even kijken wat er daar aan lokale specialiteiten te verkrijgen zijn :p Ook nog een lekker sundae ijsje op, jammie! Daarna lekker bij het zwembad gelegen, ook voor het eerst deze vakantie want tot nu toe hadden onze hotels geen zwembaden of het was nog niet echt warm. Hier in Aswan wel, een comfortabele 30 graden en dat is heel fijn want dan kun je nog lekker in de zon liggen zonder compleet geroosterd te worden. Het is trouwens een ‘gelukje’ dit weer, want eigenlijk is het een beetje te koud haha. Normaal is het hier zeker 35 graden en stik je dus wel de moord, maar er is een dipje in het weer waardoor het nu zo lekker is, naar Nederlandse maatstaven dan. De voorspellingen voor Luxor zijn wel 35+ graden.. Dat even tussendoor over het weer.
Tegen de avond staat er nog een bezoek aan een Nubisch dorp op het programma. We gingen met een bootje een stukje stroopopwaards de Nijl op en daar kijken en eten. We voeren eerst nog langs Elephantine island, zo genoemd omdat een aantal rotsen daar lijkt op een olifant, die zijn er verder nooit geweest ofzo. Ook staan er nog een oud klooster (St. Simeon) en het mausoleum van Agha Khan (een Indiër en zijn vrouw) op de oevers, waar we foto’s van kunnen maken voordat we aanleggen vlakbij het Nubische dorp. Een dorpsoudste kwam ons ophalen en rondleiden in het dorp, waar niet zoveel actie te beleven was. Geen idee waar deze mensen van leven, maar ze vroegen wel vrij onbeleefd geld voor elke foto die je van ze maakte. Dat wilden ze ook nog in euro’s, die bijna niemand los bij zich had dus beetje onzinnig. Gelukkig gingen we daarna naar binnen, waar we Hibiscusthee (mooi rood, lekker!) krijgen en een buffet van tajines met allerlei groenten, gegrilde kip en er is ook nog linzensoep en pitabrood. Dat was best lekker eten, maar verder niet heel speciaal. Inmiddels was het donker geworden en gaan we weer met de boot terug, nu rechtstreeks want er viel ook niet echt veel meer te zien. Donker is hier ook echt donker, al zie je wel veel sterren! Ik heb ondertussen van kamer gewisseld en deze is beter, ook wat betreft bed, al is het lawaai hetzelfde gebleven. In ieder geval ga ik op tijd naar bed want morgen is het vroeg dag: 4:30 de wekker, want 4:45 vertrekken we naar Abu Simbel!

We gingen zo vroeg weg omdat het anders verzengend warm is daar diep in de woestijn, plus dat het nog ongeveer 3u met de bus rijden was. We stopten ook nog een keertje bij een soort wegrestaurantje, waar het nog wel vrij koud is zo smorgens. Stel je er btw niet teveel van voor, alles is open want het regent nooit en dan waait het nog een beetje door. Het had iig een toilet wat wel zo fijn is gezien mn darmproblemen. In ieder geval kwamen we we rond 8u aan bij het complex en haalden kaartjes. Nu moet je hier ook nog 300 pond (zo’n 15 euro) betalen om foto’s te mogen maken binnen, dus de groep heeft al gauw besloten dat dat nogal veel is en we 1 van ons zo’n kaartje laten halen en de rest daaraan meebetaalt. We hebben namelijk een professionele fotograaf in de groep, die dat ook wel wil doen en ons dan later zijn selectie toe zal sturen. Het is ook wel een verademing om gewoon in zo’n tempel te lopen en te kijken, zonder steeds op zoek te zijn naar een mooi plaatje en te wachten tot daar dan niemand voor staat. Het complex bestaat uit de grote, hoge tempel van Ramses II en nog een kleinere van zijn vrouw Nefertari. Beiden zijn erg mooi en goed bewaard gebleven en ook hier is het verhuis verhaal van toepassing, dit hele immense complex is in stukken gezaagd en getransporteerd naar hoger gelegen gebied ivm de komst van de hoge dam. Daar zie je eigenlijk niets meer van. Wel grappig is dat er bovenaan de ingang van de Ramses tempel ouderwetse graffiti zit, wat komt omdat dit deel toendertijd boven het zand uitstak en reizigers hier een markering op achterlieten. Pas later werd duidelijk wat er allemaal nog meer onder het zand zat en ook bij de opgravingen lieten mensen allerlei boodschappen en namen achter, wel gek om te zien op de beelden.
Ramses was nogal dol op zichzelf en wordt ook wel de bouw farao genoemd want hij heeft nog veel meer dingen laten bouwen. De vier gigantische beelden van 20m hoog bij de ingang zijn natuurlijk het opvallendst, maar ook binnen zijn er nog vele varianten van te vinden. In deze tempel vallen de farao en diverse goden samen, dus de farao zag zichzelf als goddelijk. In het binnenste van de tempel zit de farao dan ook naast de goden Amon-Ra, Ptah en Ra-Horus. De tempel is zo ingenieus gebouwd dat gedurende slechts 2 dagen per jaar, tijdens de zonnewende, licht van buiten door de beeldengalerij naar binnen valt, maar alleen op 3 van de beelden en niet op de god Ptah, god van de aarde. Bizar hoe dit zo gebouwd is! Verder is de tempel gedecoreerd met beschilderde reliëfs die oa de farao op zijn strijdwagen in een veldslag en zijn trouwerij met de dochter van de koning van de Hettieten weergeeft.
De tempel van Nefertari is kleiner maar is in dezelfde stijl gebouwd en versierd. Hier was Nefertari te zien als Hathor, dus ook weer met goddelijke trekken, maar ook Isis en de lokale godin Anukis werden hier vereerd. Erg gaaf om deze prachtige tempels in het echt te zien!
Na een uur of 3 daar zoek gemaakt te hebben werd het daar behoorlijk warm en gingen we weer met de bus terug naar Aswan. Na de KFC lunch (sorry not sorry, we wilden weer ff goede kip en echte friet eten, geen vage tajine) heb ik alleen nog maar geluierd aan het zwembad geloof ik. Savonds gingen we met de gids eten in een restaurant aan de Nijl, waar ik lekkere gegrilde kip op heb. Die lijkt meestal meer dan het is, want het zijn geen plof maar schrielkippen hier en met alle botjes erin blijft er niet al te veel vlees over. Toch denkt iedereen hier dat ik n lintworm heb, omdat ik ondanks de warmte en darmproblemen blijf eten. Tja ik heb wel honger en anders val je om, dat lijkt me niet zo handig.

De laatste dag in Aswan begon nu toch behoorlijk warm en gelukkig gingen we naar Kitchener’s island. Op dit eilandje in de Nijl bevindt zich een botanische tuin aangelegd door een Engelsman, met allerlei soorten bomen en struiken waaronder wat zeldzame soorten. Er stonden iig soorten van over de hele wereld en er zaten ook diverse vogels. Een mooie heb ik achtervolgd en uiteindelijk op de foto weten te krijgen, later vertelden medereizigers dat dit een Hop was. Zegt me nog niet veel maar hij was mooi. Daar onder de bomen was het zeer aangenaam, behalve dan dat er weer tig opdringerige soepjurken waren die Chinese snuisterijen wilden verkopen, zucht. Je wordt er gek van, want als je nee zegt kom je nauwelijks nog van ze af, dan hebben ze je aandacht dus negeren is het beste maar voelt zo onbeleefd. Plus dat er ook nog van die mannetjes in het park zelf waren die je dan een mooie boom oid lieten zien en vervolgens hun hand ophielden. Het gebedel om geld is hier echt verschrikkelijk! Smiddags nog even in de souk gekeken (nog meer Chinese souvenirs, bijna alles is hier plastic en ze verkopen voornamelijk hetzelfde), verder bij het zwembad gelegen en savonds gegeten in het hotel en daarna mn koffer weer ingepakt.

De volgende dag gingen we namelijk doorbrengen op de felucca, de boot waarmee we van Aswan naar Kom Ombo hopen te varen. Een hele chille boot met kussens en een afdak, want de zon brandt weer ongenadig. Ondanks dat is het toch wat frisjes want het waait behoorlijk. De schipper moet daarom continue zigzaggen. Dat is niet overstag gaan, want dat kan niet met zo’n boot die heel anders in elkaar zit dan de mij bekende zeilboten. De grootste mast is namelijk krom en we draaien de boot steeds zo dat het zeil de wind vangt. De kromme mast scharniert met een vaste mast in het midden en moet, als we onder een brug door moeten, van diagonaal naar horizontaal gedraaid worden om niet tegen het brugdek te komen. Wonderlijk ontwerp! We voeren met 2 boten, 2 groepen van 10 en er is een volgboot met motor met wc’s en kook/eet gelegenheid. Er wordt voor ons lunch en avondeten verzorgd, waarna we met de meegebrachte kampvuur speaker (superhandig JBL ding!) en yathzee nog een gezellige avond hebben. We bleven namelijk na het aanmeren ook op de felucca slapen. Dat leek heel chill met de kussens op de boot, maar zo in de open lucht met boten die voorbij komen, moskeën die om 4u alweer beginnen te gillen en een stel snurkers op de boot was dat helemaal geen chille nacht en het lag ook vreselijk slecht. Het merendeel van de groep had daar last van gehad, maar we hadden alweer een drukke dag op het programma staan. Alleen omdat de wind wegviel, konden we niet verder zeilen en moesten we met de volgboot naar de andere oever, waar een bus op ons stond te wachten om ons verder richting Luxor te brengen. Daarover volgende keer meer! Ik loop wat achter, want ik typ dit op de laatste dag in Luxor (27/4), maar aangezien ik morgen een busreis van 4u naar El Quseir voor de boeg heb, zal ik me op dat verhaal storten. Hopelijk hebben jullie een leuke koningsdag gehad, wij hadden in ieder geval wel mooi weer maar de lokale vrijmarkt met opdringerige soepjurken was lang zo leuk niet als thuis ;-)
Bedankt voor de reacties trouwens, leuk dat mijn verhalen weer goed gelezen worden!

Tot later!

Liefs, Liesbeth